Rozdział 1

Miasto tętniło życiem. Klub w centrum Innsbrucka, witał imprezowiczów. Każdy przychodził tutaj, aby zapomnieć o problemach. On też tu był, aby świętować swoje zwycięstwo, oraz uwolnić się od wszystkich ludzi, którzy tylko potrafili wtykać nos w nie swoje sprawy.

Kiedy usiadł przy blacie od razu podeszła do niego kelnerka.
- Podać coś?
- Poproszę jedno duże piwo - zwrócił się do kobiety z urzekającym uśmiechem. 

Kobieta postawiła kufel na ladę.
- Coś jeszcze?
- Nie, dziękuję - powiedział i upił łyk trunku.

Z głośników dochodziła głośna muzyka. Wstał i udał się na parkiet. Nie musiał szukać długo partnerki, każda się do niego kleiła. Kiedy już miał dosyć, poszedł po jeszcze dwa kolejne piwa. Odszedł od baru i szedł ciemnym, wąskim korytarzem w stronę toalety.
Przed drzwiami zauważył nieprzytomną dziewczynę. Szybko do niej podbiegł i zaczął nią potrząsać.
 - Hej! Hej żyjesz?! Haloo! - był wystraszony.
Dostrzegł jakąś kobietę idącą w ich kierunku.
- Ej dzwoń szybko po pogotowie!
Kiedy ta ich zauważyła od razu wyciągnęła ze spodni telefon i wybrała numer. 

Ambulans szybko pojawił się na miejscu. Zabrali dziewczynę do szpitala. Gregor cały czas myślał o zdarzeniu. Nie mógł zapomnieć o tej dziewczynie. Od razu po zdarzeniu wrócił do domu.
Rano z lekkim bólem głowy, jednak chciał odnaleźć dziewczynę z klubu. Wziął jakąś tabletkę na ból głowy i zadzwonił do swojego kolegi.
- Hej Mitch, mógłbyś wbić do mnie?
- Teraz?! Jest dopiero 9.00, a dzisiaj nie mamy treningu. Chłopie daj mi się wyspać.

- To ważne, Haybock. Czekam na ciebie 

- Dobra, jak tak ci zależy to zaraz będę. 

Na Austriaka nie trzeba było długo czekać. Już po 30 min, zjawił się pod Schlierenzauera domem. 

- Siema, to co to za ważna sprawa, przez którą budzisz mnie o 9:00 rano? - zaśmiał się ironicznie.
- Siadaj - powiedział Gregor.
Opowiedział mu całą wczorajszą historię. 

- OO to grubo. I ja mam ci teraz pomóc ją znaleźć?
- Ufff... dobrze, że zrozumiałeś.
- No dobrze, pomogę ci, ale nawet nie wiem jak ona wygląda.
- Brunetka, ładna brunetka. Eeee.... więcej nie pamiętam - przyznał młody skoczek.
- A jaki masz plan? Przejrzeć wszystkie szpitale w Innsbrucku? 

- Nie, no co ty.... Ej, ale ... to nie jest zły pomysł - Gregor się uśmiechnął.
- Ja tylko żartowałem... - Michael spuścił głowę.
- Ah... dawaj wsiadamy do auta. Jedziemy moim.
- Nie, ty wczoraj za dużo wypiłeś, jedziemy moim. 
Gregor przystał na propozycję swojego przyjaciela. Mieli szczęście, ponieważ w Innsbrucku były tylko 3 szpitale.
Objechali już 2, bez skutku. Dalej nie wiedzieli kim jest tajemnicza dziewczyna. Został ostatni szpital, mieli nadzieję, że tam będzie, jednak też jej tam nie było. Dziewczyna zniknęła. Gregor miał nadzieję, że wszystko z nią  porządku i ma się dobrze, ale nie mógł o niej zapomnieć od tak po prostu. Miał ją cały czas przed oczami. 
     ___________________________________________________________________________
Dobra koniec 1 :) Nawet mi się podoba, nie narzekam. Mam też nadzieję na wsze opinię. :)
         CZYTASZ=KOMENTUJESZ=MOTYWUJESZ